viernes, 26 de noviembre de 2010

DORMILÓN E DORMILILLO


Hoxe coñecemos máis extranas personaxes do país das Marabillas.
Chegamos a clase e atopamos a uns rapaces durmindo. Roncaban moitísimo e non eramos quen de espertalos.
María aprendeunos a canción de espertar:
 
Esperta, esperta, espertarás.
Polos montes...
e polos ríos...
correrás... e nadarás.

E conseguimos espertalos!!!

Chámanse Dormilón e Dormilillo. Dormilón só fala de cousas grandes e Dormilillo só fala de cousas pequenas.

Tiñan uns debuxos mesturados e tivemos que axudarlles a repartilas: as cousas grandes para un e as pequenas para outro. Unha can grande é un canón .... para Dormilóm; un can pequeno é un canillo... para Dormilillo.....

Estes irmán son xemelgos e ensináronnos a xogar aos espellos coa cara: todas e todos tiñamos que imitar a cara do que daba as instrucións.

viernes, 19 de noviembre de 2010

VOLVE A EIRUGA

Hoxe voltou a visitármonos a eiruga das pompas de xabón. Desta volta fixemos unha composición coas sílabas de cores cantamos o que poñía.

Cantamos con diferentes ritmos, con diferentes tons e diferentes volumes.

Tamén fumos quen de facer combinacións de sílabas: memo, amo...e de léndoas!

E ao final de todo, unha sorpresa... outro autolante para o noso pasaporte. Esta vez era o da eiruga. 
Xa temos dous! Que ben!

viernes, 12 de noviembre de 2010

UNHA NOVA PERSONAXE


Hoxe coñecemos unha nova personaxe que vive no País das Marabillas: a eiruga.

Estaba sentada nunha das mesa de clase e traía consigo unha chea de fotos e debuxos.


A eiruga propúxenos organizar ese debuxos gardando dentro da caixa tan só aqueles que contiñan a letra M.

O que máis nos gustou foi que imitamos a voz da nosa amiga, porque fala cun ton "lánguido e somnolento”, así que fumos nomeando os debuxos con esa voz.


A esta eiruga gústalle moito facer pompas de xabón, así que nos tamén as fixemos. Foi moi divertido!

sábado, 6 de noviembre de 2010

CÓMEME! BÉBEME!

Esta semana voltamos a seguir uns carteis por toooodo o colexio.

Unha vez mais, cada un deses carteis tiña unha orde diferente, e tivemos que percorrer o cole mordendo o beizo inferior, roncando, facendo o son dunha serpe, suxeitando unha palliña co beizo superior... Cando por fin chegamoa á clase de María...unha nova sorpresa:

Un carte que dícia CÓMEME diante dun regalices e un cartel que dicía BÉBEME diante dunha xarra de zume. Pero como ven acantecendo no Pais das Marabillas, non podemos comer nen beber de calquera xeito: temos que comer sen usar as mans, só coa axuda dos beizos e da lingua, e temos que beber dando só cinco sorbiños por unha palliña.

Pero...Ummmm! Paga a pena o esforzo porque estaban riquísimas!

Cómeme! Bébeme! on PhotoPeach